مبادا

سرم به اندازه ی تمام استامینوفن های دنیا درد می کند

ذهنم احتیاج به پا شویه دارد

تنهایی هایم آنقدر مفرطند که از چشمانم سر ریز می کنند

در اتاقی به مرز نداشته هایم

قدم می زنم

و بی جهت خطی به دیوار می کشم

و می اندیشم ......

که چند خط چین دیگر تا صبحِ روزِ مبادا مانده است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط یاسمین در 18:57 | |